Werniksy

Na powierzchniach obrazów stosuje się werniksy z żywic miękkich i lotnych olejków.

Werniks mastyksowy

Skład:

14 części mastyksu w proszku,
44 części terpentyny,
2 części terpentyny weneckiej (plastyfikator).

Werniks damarowy

Skład:

1 część olejku rycynowego (dla elastyczności),
300 części terpentyny,
100 części damary.

Podczas rozpuszczania żywic można dodawać tłuczone szkło, co zapobiega ich zbijaniu się w grudki.
Do werniksu używa się żywicy czystej, a jeśli chodzi o damarę,to bierze się tę z błyszczącą powierzchnią, gdyż taka zawiera w sobiemniej wody.
Damarę należy przed rozpuszczeniem stopić, a gdy przestanie się pienić, dodać terpentyny, która ją rozpuści.
Balsam kapajski może być naturalnym werniksem. Najczęściej jednak stosuje się werniksy damarowe i mastyksowe.
Werniksy mastyksowe są mocniej zabarwione, z czasem bardziej żółkną, lecz na długo zachowują przejrzystość.
Werniksy damarowe są jasne, lecz na skutek wilgoci tracą szybko przejrzystość.
Zmętniały damarowy werniks można regenerować oparami spirytusu.
Żywicę po rozpuszczeniu w rozpuszczalniku przecedza się i odstawia na pewien czas, aby zanieczyszczenia osiadły na dnie.

Brak zdjęć w galerii

Recenzja klienta:

Napisz pierwszą opinię!

Napisz opinie