Barwniki miedziowe

Związki miedzi dają dużą ilość barwników o kolorze zielonym lub niebieskim. Mogą one być naturalne lub sztuczne.
N a t u r a l n e, takie jak: azuryt, malachit i błękit górski, znane były już w starożytności. Są to związki węglowo-miedziowe.
S z t u c z n e - są mieszaniną związków miedziowych.

Istnieją trzy najważniejsze typy związków miedzi dających barwniki miedziowe:

1.Węglany miedzi: błękit górski, zieleń bremeńska, zieleń hamburska, zieleń brunszwicka.
2.Octany miedzi: grynszpan, zieleń francuska.
3.Arseno-octany miedzi (grupa najbardziej trująca): zieleń schweinfurtcka, zieleń Paola Veronese.

Własności powyższych grup:

1.Więcej lub mniej trujące.
2.Intensywny kolor.
3.Wrażliwość na związki siarki i połączenia z barwnikami siarkowymi (czernieją).
4.Zdolność reagowania z barwnikami organicznymi.
5.Tworzenie związków chemicznych z olejem, tzw. „mydła miedziowe” (sole miedziowe kwasów tłuszczowych).
6.Błękitne barwniki miedziowe w oleju po pewnym czasie zielenieją.

Miedziowe barwniki najbardziej przydatne są w technikach ściennych.W malarstwie sztalugowym mogą być używane z wielką ostrożnością, przyczym należy unikać połączeń.
Najtrwalsza jest zieleń malachitowa.
Na ogół miedziowe wychodzą z użycia.

Brak zdjęć w galerii

Recenzja klienta:

Napisz pierwszą opinię!

Napisz opinie