Najlepiej odpowiadają akwareli barwniki laserunkowe, ale muszą onebyć odporne na warunki atmosferyczne, bo akwarela bardziej na nie jestnarażona niż technika olejna. Muszą to być barwniki odporne nadziałanie światła (odpadają wszystkie organiczne).
W akwareli mniej zmieniają się te barwniki, które w ten czy inny sposób wrażliwe są w oleju.
Na przykład:
- żółte chromy - mniej zielenieją,
- minia - trwalsza w akwareli,
- cynober - nie tak silnie czernieje jak w oleju.
W akwareli nietrwała jest biel ołowiowa i żółcień neapolitańska, które są wrażliwe na siarkowodór.
Biel cynkowa zmienia w akwareli kolor w rozbiałach.
Jako bieli używa się tutaj również kaolinu.
Żółcienie: aurealina, kadmy, ugry, marsy, siena naturalna.
Czerwienie: ugry czerwone, czerwienie żelazne, kadm czerwony, kraplak alizarynowy (ciemny).
Brązy: ugry ciemne, marsy, siena palona, umbry.
Błękity: ultramaryna, ceruleum, lazur paryski, kobalt (w rozbiałach , gdyż występując samodzielnie traci kolor - zjawisko fizyczne).Zielenie:zieleń chromowa, ziemia zielona, kobalt zielony.
Fiolety: fioletowy kobalt.
Czernie: słoniowa, winna.
W akwareli dobrze zachowują się wodne tlenki żelaza, gdyż nieciemnieją (w oleju biorą większą jego ilość i tracą z czasem nakolorze).
Ultramaryna nie podlega w akwareli „chorobie ultramaryny” (brak słabych kwasów w spoiwie).
Jasne kadmy i chromy bardzo szybko tracą tutaj kolor. W technice tejnależy szczególnie zwracać uwagę na połączenia barwników, gdyż ulegająone zmianom prędzej niż w oleju.
Jeżeli akwarela ma być przechowywana w albumach, można używać barwniki mniej odporne na działanie światła. |
|
