Biel świętojańska
Lasowane wapno poddawano wietrzeniu, a potem robiono z tego papkęi używano jako bieli. Dodawano trochę świeżego lasowanego wapna, abylepiej wiązało.
A również:
Przemywano wapno wodą przez kilkanaście dni, gotowano, suszono i ucierano z wodą.
Kreda oczyszczona
Biel cynkowa i barytowa
Biel cynkowa gorzej wiąże się z tynkiem
Żółcienie
Neapolitańska, żółty kadm, ugry, siena naturalna, marsy żółte.
Czerwienie
Ugry czerwone, kadm, czerwień angielska.
Brązy
Umbra, ziemia zielona (palona), siena, marsy.
Zielenie
Chromowa (tlenek chromu) ziemia zielona, kobalt, ultramaryna zielona.
Błękity
Kobalt, ultramaryna (naturalna i sztuczna).
Czernie
Czerń winna.
Używa się czerni mniej tłustych; o ile są tłuste, należy przemyć je spirytusem.
Wszystkie barwniki zmieniają się po wyschnięciu, ale w różnym stopniu.
Najbardziej jaśnieje wapno i kreda.
Mocno jaśnieją też:
- ultramaryna,
- kobalt,
- ugier jasny,
- ziemia zielona.
Mniej jaśnieją:
- ugier złocisty,
- czerwienie żelazne,
- siena.
Przed malowaniem uciera się barwniki z czystą wodą na dość gęstą papkę, którą w trakcie malowania rozcieńcza się wodą wapienną.
Aby otrzymać odpowiedni kolor po wyschnięciu, trzeba przed położeniemna tynku, wypróbować go na specjalnej płytce (1 część gipsu na 3 częścikredy).
Ogólnie - do fresku stosujemy barwniki odporne na alkalia.
Wymienione wyżej barwniki można używać przede wszystkim we wnętrzach.
Niektóre z nich nie mogą być stosowane na zewnątrz, np. biel cynkowa napowietrzu szybko wietrzeje, ultramaryna wszystkich odcieni i umbra -również nietrwałe na powietrzu.
Kadmy czerwone też są problematyczne, chociaż nie wypróbowano ich dostatecznie na powietrzu. |
|
