| Słowo na temat siły pigmentu.
Istnieje dość powszechne, aczkolwiek błędne przekonanie, że siła barwienia pigmentu jest jedynym wyznacznikiem dobrej farby. Takie myślenie obarczone jest zbytnim uproszczeniem. Wysoki współczynnik siły barwienia pigmentu jest rzeczą ważną, ale zbyt duża ilość pigmentu może sprawić, że praca z farbą będzie utrudniona, czy też wręcz niemożliwa.
Dla przykładu, wypełnienie tubki zbyt dużą ilością pigmentu ftalocyjaninowego dałoby w rezultacie farbę o zbyt dużej sile barwienia, dominującej i zagłuszającej jakiekolwiek inne kolory, z którymi byłaby łączona. Z drugiej strony, niektóre pigmenty ze swej natury są dość słabe jeśli chodzi o siłę barwienia. Skomponowanie, dla przykładu koloru zieleni – ‘ziemia zielona’ /Terre Verte/, wiąże się z wykorzystaniem dużego nagromadzenia pigmentu (czy też jego koncentracji w tubce). Z uwagi na fizyczną strukturę tego pigmentu, farba Terre Verte jest dość słaba jeśli chodzi o siłę barwienia. Farby, zachwalane przez producentów jako te, które składają się jedynie z ‘samego pigmentu i oleju’, w praktyce mogą być stosunkowo trudnym tworzywem malarskim: sztywnym, lepkim, pozbawionym świetlistości i często niestabilnym. Każda z tych cech z osobna i wszystkie razem sprawiają, że trudniej jest artyście stworzyć solidną powłokę farby na podłożu.
Chociaż Artystyczne Farby Olejne Winsor&Newton /Artists’ Oil Colour/ należą zasadniczo do grupy farb, o których można powiedzieć, że składają się z samego ‘pigmentu i oleju’, to jednak o ich jakości, stabilności i trwałości decydują nie tylko takie czynniki jak rodzaj i jakość każdego z tych składników, ale również sposób ich łączenia, odpowiednie wykorzystanie substancji pomocniczych, użyte do mieszania składników urządzenia, oraz wieloletnie doświadczenie osób pracujących nad doskonałością produktu finalnego. W przypadku produktów Winsor&Newton wszystkie z wymienionych czynników znajdują się w odpowiedniej równowadze – w tym również zachowana jest równowaga siły pigmentu, niezbędna do otrzymania tworzywa malarskiego na najwyższym poziomie, dającego artyście swobodę i kontrolę nad tym materiałem. Po uwzględnieniu wszystkich zmiennych, farby Winsor&Newton zasadniczo odznaczają się najwyższą z możliwych siłą barwienia pigmentu.
Farby o jednorodnym pigmencie.
Nadrzędną zasadą przy komponowaniu farb Winsor&Newton jest wykorzystanie jednorodnych pigmentów, jeśli tylko istnieje taka możliwość. Jakość farb produkowanych przy wykorzystaniu jednego pigmentu jest o wiele lepsza niż tych, które powstają z użyciem wielu pigmentów, lub kilku połączonych. Siła kryjąca farby to nie jedyna zaleta wykorzystania jednorodnego pigmentu, wiąże się z tym również gama produktów oferujących czystsze, jaśniejsze połączenia kolorów oraz ogromną gamę odcieni. Jest to szczególnie istotne w przypadku takich kolorów jak zielenie, oranże i fiolety. Wykorzystanie jednorodnych pigmentów przy formułowaniu tego rodzaju kolorów pomocniczych w ogromnym stopniu zwiększa dostępne artyście spektrum barw. 95 różnego rodzaju pigmentów wykorzystywanych jest do produkcji palety 114 farb z gamy Artystycznych Farb Olejnych.
Barwy zastępcze – odcienie.
Największy udział w cenie wysokiej jakości farb artystycznych ma koszt pigmentu. Dla przykładu, kadmy, kobalty, czy też błękity z rodzaju ceruleum (błękit nieba) należą do farb, których produkcja jest kosztowna. Wielu artystów, przywiązanych do wysokiej jakości tego rodzaju pigmentów, nie zniechęci nawet wysoka cena. Jednak dla malarzy, oczekujących od farb przede wszystkim czystości i łatwości ich łączenia, szerokiego, ale niekoniecznie pełnego spektrum kolorów, a także przyzwoitej jakości, gama farb studyjnych (taka jak np. farby olejne Winton) może okazać się najlepszym rozwiązaniem.
Farby w odcieniach barw podstawowych (ang. Hue) zostały skomponowane przy użyciu alternatywnych pigmentów, mając na uwadze zbliżenie się do oryginalnej barwy podstawowej, przy niższym koszcie takiej farby. Ponieważ każdy pigment jest wyjątkowy, farby w odcieniach bądą zachowywa się inaczej niż ich oryginalne odpowiedniki, oferując przy tym właściwości, które mogą być preferowane przez niektórych artystów do konkretnych zastosowań.
Studyjna gama produktów Winsor&Newton obejmuje farby określane mianem odcieni (ang. hue). Dla przykładu, mamy odcienie czerwieni kadmowej, ceruleum - błękitu nieba oraz błękitu kobaltowego. Są to farby, w których składzie wykorzystano alternatywne pigmenty, mając na uwadze zbliżenie się do oryginalnej barwy podstawowej, przy niższym koszcie takiego produktu. Prawdziwa różnica opiera się jednak na pracy z takim tworzywem i jego właściwościach. Porównując, dla przykładu, czerwień kadmową z jej odpowiednikiem odcienia tego koloru (hue), na pierwszy rzut oka łatwo daje się dostrzec, że obie mają barwę jasnej czerwieni. Obie są również bardzo trwałe, z tą jednak różnicą, że barwa podstawowa kadmu jest kryjąca, podczas gdy jej odcień jest transparentny. Farba w gamie ‘odcieni’ nie powinna być klasyfikowana jako materiał niższej jakości. Z uwagi na swoją naturalną transparentność i cechy łączenia się z innymi farbami, wielu artystów może preferować farby z gamy odcieni. W gamie farb artystycznych, słowo odcień – Hue, jest używane, wskazując tym samym przy jakiej barwie użyty został alternatywny pigment w miejsce oryginalnego, który z pewnych względów, nie jest już dostępny.
Transparentność a właściwości kryjące.
Fizyczna struktura pigmentu determinuje czy farba bêdzie kryjąca, półkryjąca, czy też transparentna. Dla przykładu, oglądany przez mikroskop pigment – czysta ftalocyjanina wydaje się być półprzezroczysta, podobnie jak ma to miejsce w przypadku szkła witrażowego. Cecha ta sprawia, że farba na bazie tego pigmentu nadaje się do stosowania przy laserunku oraz do tworzenia czystych połączeń barwnych. Odwrotnie rzecz się ma z pigmentem kadmowym, który jest z natury gęsty, zwarty i kryjący, co w konsekwencji pozwala na przekazywanie minimalnej ilości światła, lub też jego całkowite blokowanie. Naturalnie, farby kryjące najlepiej nadają się do zastosowań wymagających maksymalnej siły kryjącej tworzywa malarskiego. Zdobywając doświadczenie, malarz może nauczyć się wykorzystywać w pełni naturalne właściwości kryjące tworzywa malarskiego, bądź też jego transparentność. Wykorzystuje te właściwości do osiągania niemalże nieograniczonej liczby odcieni, a także najczystszych, najjaśniejszych z możliwych połączeń farb.
|
|