Technika klejowa stosowana jest raczej do prac dekoracyjnych.Spoiwem jest klej, najczęściej stolarski. Rzadziej używa się żelatynyi kazeiny, gdyż żelatyna szybciej tężeje po ochłodzeniu niż innegatunki kleju zwierzęcego, a kazeina trudniej się rozpuszcza.
W technice klejowej należy zwracać dużą uwagę na „moc” roztworu kleju.Zbyt słaby klej nie wiąże dostatecznie barwnika i będzie się ścierał podotknięciu ręką. Zbyt silny roztwór kleju spowoduje połysk malarskiejpowierzchni i pęknięcia warstwy malarskiej.
Normalne stężenie kleju daje dobrą przyczepność barwnikomoraz aksamitną, matową powierzchnię. Poznaje się je po tym, że poochłodzeniu klej nie zastyga w twardą galaretę. Można też próbowaćpalcami. Jeżeli odlip jest lekki, wówczas stężenie kleju jestdostateczne. Najlepszy jest roztwór 6% - wszystko zależy jednak odgatunku kleju i jakości barwników.
Na przykład: kreda, umbra, ziemia kasselska, ultramaryna, siena, kośćsłoniowa, sadza, wymagają nieco silniejszego roztworu kleju, ażeby nieścierały się po wyschnięciu.
Roztwór kleju musi być na tyle rzadki, żeby łatwo ściekał z pędzla.
W technice klejowej zmienia się ton farb po wyschnięciu. Chcąc uniknąćwielkich różnic w natężeniu kolorów, należy wzmocnić procentowośćroztworu klejowego. Trzeba jednak dodać wówczas plastyfikatora, któryzwiększy elastyczność warstwy malarskiej i zapobiegnie pękaniu (miódlub gliceryna).
Miód często był używany w technice klejowej na deskach w średniowieczu,lecz wówczas całość pokrywano lakierem. Miód wstrzymuje wysychanie farb.
Chcąc mieć silniejszy roztwór kleju, bierze się go 20%. W takim roztworze farby nie jaśnieją zbyt mocno.
Aby przy tym stężeniu klej nie galareciał, dodaje się podczas jegorozpuszczania 4% ciasto z gaszonego wapna. Dodatek ten ma też znaczeniekonserwujące.
Można również wstrzymać proces tężenia kleju po ostygnięciu przezopracowanie go kwasem, np. azotowym (na 100 g kleju 20 g kwasuazotowego w 100 cm3 wody). Przy tym jednak należy używać barwników odpornych na kwasy.
Technika klejowa nie jest trwała i może być stosowana jedynie w suchym pomieszczeniu.
Od wilgoci klej rozkłada się i gnije, zmywa się warstwa malarska.
Chcąc mieć trwalsze wyniki w technice klejowej, należy dodać do niejzemulgowanego w alkaliach wosku albo też po namalowaniu utrwalaćśrodkami konserwującymi (formalina.
Znacznie lepsze rezultaty daje technika temperowa. |
|
